تأثير همکاريهاي اجتماعي بر رشد اقتصادي
محورهای موضوعی :پروانه سلاطين 1 * , ملورين دانشپناه 2 , سمانه محمدي 3
1 - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد فیروزکوه
2 - تهران
3 - تهران
کلید واژه: همکاريهاي اجتماعي نرخ رشد اقتصادي پانل ديتا,
چکیده مقاله :
امروزه در كنار سرمايه هاي انساني، مالي و اقتصادي يک عامل توليد ديگر به نام سرمايه اجتماعي مورد توجه است. اين مفهوم به پيوندها و ارتباطات ميان اعضاي يك شبكه به عنوان منبع با ارزش اشاره دارد كه با خلق هنجارها و اعتماد متقابل موجب تحقق اهداف اعضاء ميشود. دولتها در اجراي برنامههاي اقتصادي به شدت به همکاري عموم مردم به خصوص نخبگان جامعه نياز دارند؛ چرا که همراهي نخبگان جامعه و کارگزاران اقتصادي در اجراي سياستهاي اقتصادي دولت فرآيند رسيدن به اهداف برنامه را تسريع نموده و بازخوردهايي که نخبگان جامعه به برنامههاي اقتصادي دولت نشان ميدهند، ميتواند منجر به اصلاح نقاط ضعف برنامههاي دولت شود و کارآيي عملکرد دولت را افزايش دهد. از سوي ديگر اعتماد مردم به حاکميت، مشارکت آنها را در اجراي برنامههاي دولت و پشتيباني سياسي از دولت افزايش ميدهد، به طوري که هر چه مشارکت و همکاري مردم با دولت بيشتر باشد، دولت ميتواند با اتکا به مردم برنامههاي اقتصادي، سياسي و اجتماعي خود را با تأثيرگذاري بيشتري به سرانجام برساند. در اين راستا هدف اصلي اين مقاله بررسي ميزان تأثيرگذاري همکاري هاي اجتماعي (به عنوان شاخصي از سرمايه اجتماعي) بر نرخ رشد اقتصادي در گروه کشورهاي منتخب درآمد متوسط مي باشد. نتايج حاصل از برآورد مدل به روش اثرات ثابت و گشتاور تعميميافته در گروه کشورهاي منتخب درآمد متوسط در دوره زماني 2013-1994 را نشان مي دهد و همکاري هاي اجتماعي تأثير مثبت و معناداري بر نرخ رشد اقتصادي در گروه کشورهاي منتخب دارد.
Nowadays there is another producing element beside the human, financial and economic capitals, named social capital, which is an aspect of social cooperation. This concept refers to connections and communications of members of a network as a valuable source which cause achievement of goals by creating norms and mutual trust. The governments need the cooperation of public, specially the elites, in execution of economic plans because the cooperation of elites and economic brokers in execution of economic policies of the government shall facilitate the achievement of goals and the feedbacks of the elites to the economic plans of the government may amend the weak points of the government plans and increase the efficiency of the performance of the government. On the other hand the trust of the people to the government may increase their partnership in execution of government plans and political support from the government in such a way that the government may perform its economic, political and social plans more effectively in case of partnership and cooperation of people. the main objective of this paper is analyzing the effect of social cooperation on economic growth in selected middle income countries. The results of the model using fixed effects and Generalized Method of Moments in selected countries in the 2013-1994 shows that the social cooperation has a positive and significant effect on economic growth in selected countries.
ازکيا، مصطفي و غفاري، غلامرضا(1383)، نظريههاي اجتماعي معاصر با رويکرد توسعه، نشر علم.
اخترمحققي، مهدي(1385)، سرمايه اجتماعي، چاپ اول، کتابخانه ملي ايران.
بيطرف خوشحال، اميرهوشنگ(1391)، تأثير عوامل اجتماعي بر نرخ رشد اقتصادي در استانهاي کشور، پاياننامه کارشناسي ارشد، دانشگاه آزاد اسلامي، واحد فيروزکوه.
حيدري، حسن؛ فعالجو، حميدرضا؛ نظريان، علمناز؛ محمدزاده، يوسف(1392)، سرمايه اجتماعي، سرمايه سلامت و رشد اقتصادي در کشورهاي خاورميانه، پژوهشهاي رشد و توسعه اقتصادي، دوره 3، شماره 11، صص 74-57.
رناني، محسن؛ عمادزاده مصطفي و مؤيدفر رزيتا(1385)، سرمايه اجتماعي و رشد اقتصادي، مجله پژوهشي دانشگاه اصفهان، جلد بيست و يکم، شماره 2، صص151-133.
ازکيا، مصطفي و سيداحمد فيروزآبادي(1387)، بررسي سرمايه اجتماعي در انواع نظامهاي بهرهبرداري از زمين و عوامل مؤثر بر تبديل بهرهبرداريهاي دهقاني به تعاوني، نامه علوم اجتماعي، بهار، شماره 16 (پياپي 33).
زيبري، هدي؛ احمدي، کريمي موغاري، زهرا(1393)، اثر انسجام اجتماعي بر توسعه اقتصادي(مطالعه بين كشوري با رويكرد دادههاي تابلويي)، فصلنامه پژوهشهاي رشد و توسعه اقتصادي، دوره 4، شماره 14، صص 62-39.
پناهي، محمدحسين؛ اشرف، اميني(1390)، دولت رانتي، اقتصاد دولتي، فرهنگ سياسي و سرمايه اجتماعي در ايران 1384-1368، فصلنامه تحقيقات سياسي و بينالمللي، دانشگاه آزاد اسلامي واحد شهرضا، شماره هفتم، تابستان 1390، ص94.
خوش چهره، محمد و ديگران(1387)، سرمايه اجتماعي و توسعه، نشريه علمي ترويجي راهبرد توسعه، شماره 16، زمستان.
شريف، آزاده؛ محمدرضا، حسينزاده بحريني(1382)، تأثيرپذيري سرمايهگذاري خصوصي در ايران از شاخصهاي امنيت اقتصادي(1379-1358)، فصلنامه نامه مفيد 38، مهر و آبان 82 .
شعباني، احمد؛ سليماني، محمد(1388)، اندازهگيري اثرات سرمايه اجتماعي بر رشد اقتصادي(مطالعه موردي ج.ا. ايران)، فصلنامه نامه مفيد، دوره15، شماره 75 (نامه اقتصادي)، صص 40-23.
صفدري، مهدي؛ کريم، محمدحسين و خسروي، محمدرسول(1387)، بررسي تأثير سرمايه اجتماعي بر رشد اقتصادي ايران، فصلنامه اقتصاد مقداري (بررسيهاي اقتصادي سابق).
صمدي، عليحسين؛ مرزبان، حسين و اسديان فلاحيه، کوثر(1391)، سرمايه انساني، سرمايه اجتماعي و رشد اقتصادي مطالعه موردي اقتصاد ايران (1387-1350)، مطالعات اقتصادي کاربردي ايران، دوره 1، شماره 2، صص 176-145.
فدائي خوراسگاني، مهدي؛ نيري، سميه(1389)، بررسي تأثير تحولات شاخصهاي منتخب فرهنگي بر رشد اقتصادي در ايران (الگوي خود رگرسيون با وقفههاي توزيع شده ARDL)، فصلنامه علمي- پژوهشي پژوهشهاي رشد و توسعه اقتصادي، سال اول ، شماره اول.
فوكوياما، فرانسيس(1379)، پايان نظم، غلامعباس توسلي، تهران، انتشارات جامعه ايرانيان، چاپ اول.
Adeniyi O., Oyinlola, A., Omisakin, O., O. Egwaikhide F, (2015), Financial development and economic growth in Nigeria: Evidence from threshold modelling, Economic Analysis and Policy, Volume 47, 1-21.
Akçomak, S. & Weel, B.(2009), “Social capital, innovation and growth: Evidence from Europe”, European Economic Review, 53(5), P: 544–567.
Arrow, K.(1970), “Political and Economic Development”, Journal of Economic Behavior & Organization, 71(2), 210-220.
Bartolini, Stefano& Sarracino, Francesco. (2014), “Happy for how long? How social capital and economic growth relate to happiness over time”, Ecological Economics 108 (2014) 242–256.
Baldacci et al. (2008), “Social Spending, Human Capital, and Growth in Developing Countries”, World Development, 36(8), P:1317–1341.
Beugelsdijk, S & Schaik, T.V. (2005), “Social capital and growth in European regions: an empirical test”, European Journal of Political Economy, V. 21, Issue 2.
Chou, Y.K. (2006), “Three simple models of social capital and economic growth”, The Journal of Socio-Economics, V. 35, Issue 5.
Coleman, J. (1988), “Social Capital in the Creation of Human Capital”, American Journal of Sociology, 94, 95-120.
Feddereke, Johannes and Klitgrad, Robert(1998), "Economic Growth and social Indicators: An Exploratory Analysis", the university of Chicago, 755-756.
Gadri, F.S & Waheed, A. (2014), “Human capital and economic grow: A macroeconomic model for Pakistan”, Economic Modeling, Vol. 42.
Gould, Eric D. & Hijzen, Alexander(2016), “Growing Apart, Losing Trust? The Impact of Inequality on Social Capital1”, IMF Working Paper, 2016 International Monetary Fund, WP/16/176.
Hamilton, Kirk & Helliwell, John & Woolcock, Michael. (2016), “Social Capital, Trust, and Well-being in the Evaluation of Wealth”, Policy Research Working Paper7707.
Knack, S. and Keefer, P.(1995), "Institution and Economic Performance: cross – country tests using alternative Institutional measures", Economics and Politics, 7:207-27.
Liu, Baodong & Dennis Wei, Yehua & A. Simon, Christopher(2017), “Social Capital, Race, and Income Inequality in the United States”, Sustainability 2017, 9, 248; doi:10.3390/su9020248.
Parts, E.(2013), The Dynamics and Determinats of Social Capital in the European Union and Neighbouring Countries, XXI International Conference on Economic Policy in EU States – year 2013, University of Tartu and Tallinn Technical University, Janeda, Estonia, June 27-28, 2013.
Putnam, R.D. (2000), “Economic growth and social capital in Italy”, Eastern Economic Journal, Vol.21, No. 3.
Putnam R. (1993), Making Democracy Work: Civic Tradition in Modern Italy, Princeton University Press, Princeton.
Radu M., (2014), Happy for how long? How social capital and economic growth relate to happiness over time, Ecological Economics, Volume 108, 242-256.
Raluca Mariana D.(2015), Happy for how long? How social capital and economic growth relate to happiness over time, Procedia - Social and Behavioral Sciences, Volume 197, 404-412.
Hall, J. O'Mahony, B. and Vieceli, J.(2010), 'An Empirical Model of Attendance Factors at Major Sporting Events', International Journal of Hospitality Management, Vol.29, Issue. 2, pp.328-334.
Popov, A. (2014), “Credit Constraints and Investment in Human Capital: Training Evidence from Transition Economies”, Financial Research Division, European Central Bank, KaiserStr. 29, D-60311 Frankfurt, Germany.
Putnam, R. (1993), Making Democracy Work-Civic Traditions in Modern Italy, Princeton University Press, 1-280
Yamagishi, T. (1986), The Provision of a Sanctioning System as a Public Good, Journal of Personality and Social Psychology, 51, 110-116.