فراتحلیلی بر شاخص‌ها و سنجه‌های کیفیت زندگی در ایران با تأکید بر ابعاد مفهومی آن
محورهای موضوعی :ايمان فدائي 1 , مهدي حسيني دهاقاني 2
1 - کارشناسی‌ارشد جامعه‌شناسی
2 - کارشناسی ارشد مدیریت شهری
کلید واژه:
چکیده مقاله :
کيفيت زندگي، مفهومي نسبتاً نوين در علوم اجتماعي است که همواره در پي تعريف و بازتعريف شرايط آرماني زندگي براي نوع بشر و سنجش وضعيت موجود براي ترسيم راه رسيدن به آرمان‌ها، مي‌باشد. اين مفهوم با استقبالي چشمگير از سوي نظريه‌پردازان و انديشمندان رشته‌هاي مرتبط مواجه شده است و همان‌طور که انتظار مي‌رود اين شرايط نوعي سردرگمي در ميان انبوه نظريات و تعاريف گوناگون را با خود به همراه داشته است. اين پژوهش سعي کرده است تا با جمع‌بندي نقطه‌نظرات مختلف در اين زمينه، راهي به سوي تعريفي و تا حد امکان جامع و شامل از کيفيت زندگي و شاخص‌هاي آن ارائه دهد و به نوعي فراتحليل دست يازد. در اين مسير ابتدا پژوهش‌هاي مرتبط و منتشر شده در ايران تا سال 1391 جمع‌آوري شده، شاخص‌ها استخراج شده و داده‌ها ترکيب شده و آماده تجزيه در مرحله بعد مي‌شوند. در آخر دسته‌بندي صورت گرفته و نتيجتاً بازتعريفي از مفهوم کيفيت زندگي ارائه شده است و نقدي کلي بر شاخص‌هاي به دست آمده، با توجه به سلسله مراتب نيازهاي مازلو صورت گرفته است که نتيجه حاکي از آن بود که به طور جالب توجهي ميزان تکرار و احتمالاً تأکيد پژوهشگران گوناگون به دسته‌هاي مختلف شاخص‌ها، بر چيدمان سلسله مراتب نيازها در نگاه مازلو منطبق است.