جایگاه صنعت در اقتصاد ایران از عصر صفوی تا کنون
محورهای موضوعی :
1 - ت
کلید واژه:
چکیده مقاله :
هدف پژوهش حاضر اين است كه جايگاه صنعت را در ايران در دوره‌هاي مختلف تاريخي مورد بررسي قرار دهد. براساس يافته‌هاي تحقيق، قبل از شكل‌گيري انقلاب صنعتي، ايران در دوره صفويه گام‌هاي بلندي به ويژه در صنعت نساجي برداشته بود اما در دوران افشاريه و زنديه، پيشرفتي در فعاليت‌هاي صنعتي در ايران به وجود نيامد. در دوره قاجاريه كه كارآمدي آشكار اقتصاد صنعتي انگلستان باعث شده بود كشورهاي مختلف به دنبال تكرار تجربه انگلستان باشند، اقداماتي در گسترش صنعت در حوزه‌هاي مختلف اتفاق افتاد، اما ايران در اين دوره اساساً فاقد سياستي مشخص در صنعتي شدن بود و مقدار ناچيزي از توليد ناخالص داخلي آن از فعاليت‌هاي صنعتي به دست مي‌آمد. در دوره پهلوي، اولين قدم‌هاي واقعي در جهت صنعتي كردن ايران برداشته شد و سرمايه‌گذاري‌هاي کلاني در بخش صنعت صورت گرفت. اين روند در دوره جمهوري اسلامي نيز تداوم يافت و سهم صنعت از توليد ناخالص داخلي و اشتغال، به ميزان زيادي افزايش پيدا كرد. اما صنعت ايران در دو دوره اخير اساساً مصرفي، وابسته به درآمدهاي نفت و فاقد رقابت‌پذيري در عرصه بين‌المللي بوده است.