بررسي متغيرهاي اثر گذار بر بهره‌وري نيروي کار ايران-رويکرد بلندمدت وکوتاه‌مدت
محورهای موضوعی :کلید واژه:
چکیده مقاله :
از اهداف اصلي هر كشوري داشتن رشد اقتصادي بالا و رسيدن به سطوح توسعه يافتگي مي‌باشد كه از ضرورت‌هاي دسترسي به اين اهداف، استفاده بهينه از منابع موجود در كشور و راهكار آن بهبود و ارتقاي بهره‌وري است. از اين رو اين مقاله به بررسي و مدل‌سازي منابع بهره‌وري نيروي‌کار با بکار بردن داده‌هاي سري زماني از سال 1338 تا سال 1394 مي‌پردازد. بهره‌وري نيروي کار با استفاده از اطلاعات تکنولوژيکي، موجودي واقعي سرمايه و تجارت آزاد در دو حالت کوتاه‌مدت و بلندمدت به وسيله مدل‌هاي اقتصاد سنجي تخمين زده مي‌شود. نتايج تخمين بلندمدت و کوتاه مدت نشان مي‌دهد اگر ارزش موجودي واقعي سرمايه، تجارت و اطلاعات تکنولوژيکي براي هر واحد نيروي کار به اندازه 10% افزايش يابد، بهره‌وري نيروي کار به تقريباً 9 % ، 2% و1 % در بلند مدت و اندازه 7/2 % و2/6 % در بهره‌وري نيروي کار کوتاه‌مدت مي‌شود. ثبات ساختاري ضرايب و مدل تخمين زده شده کوتاه‌مدت با استفاده از آزمون کاسام و تخمين‌هاي بازگشتي اين کار انجام شده است. نتايج حاکي از ثبات بودن مدل و ضرايب کوتاه‌مدت به لحاظ ساختار هستند.