توسعه روستایی دارای مباحث مهم و گسترده در زمینه¬های متنوع است. این مفهوم دارای طیف متنوعی از سطوح، ابعاد و مفاهیم می‌باشد. با توجه به این تنوع، توسعه روستایی یک علم بین‌رشته‌ای به شمار می‌رود. ازاین‌رو، مطالعه جامع توسعه روستایی نیازمند بهره‌گیری از علوم مختلف می‌باشد. به دلیل ماهیت انسانی توسعه روستایی، بهره‌گیری از علوم اجتماعی نسبت به سایر علوم از اولویت ویژه‌ای برخوردار است. روان‌شناسی اجتماعی، شاخه‌ای از علوم اجتماعی می‌باشد که در مطالعات توسعه روستایی کمتر مورد توجه قرار گرفته است. روان‌شناسی اجتماعی به مطالعه تأثیرگذاری و تأثیرپذیری فرد در اجتماع می‌پردازد و در همین راستا، کاربرد مهمی در مطالعات توسعه روستایی دارد. هدف این مطالعه مروری، آسیب‌شناسی توسعه روستایی از دیدگاه علم روان‌شناسی اجتماعی بود. در این راستا، ابتدا مفاهیم روان‌شناسی اجتماعی مرتبط با توسعه روستایی شناسایی و پس از آن، آسیب‌شناسی توسعه روستایی بر مبنای این مفاهیم مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بیانگر این واقعیت است که بسیاری از ابعاد توسعه روستایی نیازمند ملاحظه مفاهیم روان‌شناسی اجتماعی می باشد. مفاهیمی که در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند شامل ارزیابی نیاز، همنوایی، منبع کنترل و مبادله اجتماعی می¬باشند. نتایج نشان داد که مفاهیم روان‌شناسی اجتماعی، ظرفیت بررسی ابعاد متنوع توسعه روستایی را دارند. در پایان بر اساس یافته¬ها و نتایج پژوهش، پیشنهادات کاربردی در هر یک از زمینه¬ها ارائه شده است.

در عصر اقتصاد دانش‌بنیان، دانش به جایگاه مؤثر‌ترین عامل تولید و خلق ارزش‌افزوده دست یافته است. در نتیجه، شناسایی عوامل مؤثر بر افزایش سطح دانایی، مورد توجه قرار گرفته است. دست‌یابی به این مهم نیز نیازمند شناسایی ماهیت دانش و منابع خلق آن است. یکی از دستاوردهای معرفت‌شناسی در دهه‌های اخیر، شناسایی دانش ضمنی و اهمیت آن بوده است. دانش ضمنی مهم‌ترین بخش دانش است و بیشترین نقش را در دستیابی به الگوی تولید دانش‌بنیان ایفا می‌کند. بنابراین، این مقاله در پی شناسایی راه‌های بسترسازی برای کسب دانش ضمنی موردنیاز برای اصلاح الگوی تولید، به مقایسه ایران و کره جنوبی از جهت فعالیت‌های اقتصادی رایج می‌پردازد. در این مقاله از روش پژوهش توصیفی- تحلیلی استفاده شده و دستاورد آن شناسایی این اصل است که تحقق اقتصاد دانش‌بنیان، مستلزم تمرکز بر فعالیت‌های تولیدی مولد در راستای خلق دانش ضمنی موردنیاز برای تحقق اقتصاد دانش‌بنیان است. به عبارت دیگر، اقتصاد و جامعۀ دانش‌بنیان، میوۀ طبیعی یک جامعۀ تولید محور است.

فساد مشکلی اقتصادی، سیاسی و اجتماعی است، که هزینه¬های زیادی به جامعه تحمیل می¬کند. ازجمله هزينه‌های فساد مي‌توان به کاهش رشد اقتصادی، افزايش شکاف طبقاتی و افزايش بي‌اعتمادی مردم نسبت به دولت اشاره کرد. این در حالی است که کشور ایران نیز به لحاظ شاخص درک فساد در مقایسه با میانگین جهانی و همچنین میانگین کشورهای منطقه دارای وضعیت نامطلوبی بوده و در سال¬های اخیر سقوط چشمگیری از نظر رتبه و امتیاز این شاخص داشته است. آثار زیان‌بار فساد، لزوم مبارزه با این پدیده و کنترل آن را ضروری مي‌کند. اولین گام برای مقابله مؤثر با فساد، شناسایی علل فساد در جامعه است. بر این اساس این پژوهش می‌کوشد تا عوامل اقتصادی و سیاسی مؤثر بر فساد را در 72 کشور منتخب توسعه‌یافته و درحال‌توسعه از جمله ایران در بازه‌ی زمانی 2005 تا 2016 مورد ‌بررسی قرار دهد. در این پژوهش از الگوی اقتصادسنجی پانل دیتا و روش حداقل مربعات تعمیم‌یافته (GLS) استفاده ‌شده است. نتایج پژوهش حاکی از این است که از بین متغیرهای اقتصادی، درآمد سرانه، آزادی اقتصادی، هزینه‌های نظامی و باز بودن اقتصاد دارای رابطه مثبت و معنی¬داری با شاخص درک فساد هستند، اما رشد نقدینگی رابطه معنی‌داری با فساد نداشته، علاوه ‌بر این ثبات سیاسی و دموکراسی نیز به‌عنوان عوامل سیاسی دارای اثر منفی و معنی‌دار بر فساد بوده‌اند.

در این تحقیق، با استفاده از الگوی اقتصاد سنجی (پنل دیتا) رابطه عوامل اقتصادی مؤثر بر وقوع جرم (قتل عمد) برای 10 کشور اروپایی در بازه زمانی 2000 تا 2017 بررسی شده است. نتایج نشان می دهد سرانه تولید ناخالص داخلی(شاخص رشد اقتصادی)، نرخ بیکاری، نرخ تورم و شهرنشینی به ترتیب با ضرایب(524/0)، (406/0)، (329/0) و (274/0) تاثیر مثبت و معناداری بر وقوع جرم (قتل عمد) دارند، همچنین مجذور سرانه تولید ناخالص داخلی تاثیر منفی و معناداری بر وقوع جرم (قتل عمد) دارد که از الگوی منحنی کوزنتسی جرم تبعیت می کند.

نیروی انسانی کارآمد مهمترین عامل توسعه کشاورزی است که در یک زنجیره فعال نقش آفرین بوده و می تواند گامهای موثری را برای ایجاد خلاقیت و بکارگیری مهارتها بکار گیرد و به عنوان یک نیروی کارآفرین در چرخه اقتصادی و تولید فعالیت نماید. شواهد بیانگر عدم توان بخش دولتی برای بکارگیری دانش آموختگان بخش کشاورزی از یک طرف و بیکاری گسترده و هدر رفت پتانسیلهای بالقوه فارغ التحصیلان کشاورزی در فرایند تولید و توسعه بخش کشاورزی از طرف دیگر است. از این رو گذر از کاریابی به کارآفرینی یکی از راه حل های معضل بیکاری فارغ التحصیلان کشاورزی بوده و شناخت و تبیین عوامل موثر بر نقش آفرینی آنها می تواند نقش مهمی در دست یابی به اهداف توسعه ای اشتغال فارغ التحصیلان ایفا نماید. در این راستا پژوهش با هدف تبیین عوامل موثر بر نقش کارآفرینی فارغ التحصیلان کشاورزی شهرستان بوکان انجـام شـده است. يافته هـاي پـژوهش نشان داد كـه در مجمـوع حـدود 97/66 درصد واريانس عوامل موثر بر نقش کارآفرینی فارغ التحصیلان کشاورزی شهرستان بوکان را پنج عامل ویژگیهای فردی، مهارتهای آموزشی، عوامل اقتصادی- مالی، سیاستهای دولتی و عوامل زیر ساختی تبيين مي كنند.

اهمیت حفظ محیط زیست و بهره مندی جوامع میزبان از مزایای اقتصادی گردشگری، باعث شده است تا ایده بومگردی مورد توجه صاحبنظران و برنامه ریزان قرار گیرد. با توجه به ضرورت پرداختن به این موضوع در سواحل دریای خزر و بخصوص استان گیلان به عنوان یکی از مقصدهای اصلی گردشگری کشور، در این مقاله سعی شده است راهبردهایی را برای توسعه بومگردی با تاکید بر محیط زیست ارائه شود. مطالعه ¬حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی است ¬¬که به ¬روش پیمایشی انجام¬گرفته است. جمع آوری داده های مورد نیاز به سیله مطالعات کتابخانه¬ای و میدانی انجام شده است. ابزار گردآوری داده¬ در بخش میدانی، پرسشنامه¬ بوده است. برای تجزیه‌وتحلیل اطلاعات و ارائه راهبرد توسعه بومگردی در منطقه موردمطالعه از روش تحليلي SWOT استفاده شد. با توجه به تقسیم‌بندی کلی استان گیلان در سه ناحیه ساحلی، کوهستانی و جلگه ای، سعی شده است، بعد محیط زیستی توسعه بومگردی در نواحی جغرافیایی متفاوت استان مورد بررسی قرار گیرد. بنابراین ابتدا نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهدیدهای محیط زیستی بومگردی به صورت عمومی و همچنین به صورت اختصاصی در ناحیه ساحلی، جلگه ای و کوهستانی مورد اشاره قرار گرفت و سپس به صورت مجزا برای کل استان و هر ناحیه راهبردهایی ارائه گردید و سپس در نهایت راهبردها اولویت بندی شدند. نتایج نشان می دهد که آموزش جوامع محلی و گردشگران برای حفاظت از محیط‌زیست مهمترین راهبرد عمومی برای رسیدن به توسعه بومگردی در استان گیلان می باشد.

هدف این مقاله بررسی عوامل مؤثر بر مشارکت اقتصادی و اجتماعی در میان جوانان روستایی بوده و از نظر روش تحلیل از نوع تحقیقات کمی- پیمایشی و از نظر نحوة گردآوری داده¬ها توصیفی- تبیینی بود. جامعه آماری جوانان روستایی 30-15 ساله شهرستان‌های اسکو و هشترود در استان آذربایجان‌شرقی و حجم نمونه نیز 769 نفر بوده است. دلیل انتخاب دو شهرستان این بوده است که طی دوره (1385-1375) هشترود مهاجرفرست‌ترین و شهرستان اسکو دارای کمترین میزان مهاجرت در سطح استان بوده‌اند. با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای، جوانان ساکن در روستاهای شهرستان‌های مذکور مورد مطالعه قرار گرفتند. موقعیت جغرافیایی، دوری و نزدیکی به شهر، شیوه معیشت و تعداد جمعیت، ازجمله ملاک‌های تعیین کننده در امر انتخاب خوشه‌ها بوده‌اند. برای گردآوری اطلاعات، از پرسشنامه محقق‏ساخته، استفاده شده که روایی آن از طریق پانل متخصصان و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ مورد تأیید قرار گرفت. یافته‌های این پژوهش نشان داد که اکثریت پاسخگویان دارای میزان مشارکت اقتصادی و اجتماعی متوسط به بالایی بودند. افزایش تحصیلات و درآمد، وضعیت شغلی متزلزل (عدم اشتغال) و وضعیت مجرد بودن، باعث کاهش میزان مشارکت اقتصادی در محیط روستا شده‌اند که با افزایش سن، میزان مشارکت در روستا افزایش یافته است. یافته‌های تحلیلی نشان داد هر چقدر سطح کیفیت زندگی، رضایت از زندگی و وابستگی به محل زندگی بالا باشد، میزان مشارکت اجتماعی و اقتصادی افزایش یافته است. نتایج رگرسیون چندمتغیره هم نشان داد که متغیرهای کیفیت زندگی و وابستگی مکانی توانسته‌اند در مشارکت اقتصادی تأثیر مثبت و معنادار داشته باشند. بنابراین کسانی که کیفیت زندگی و تعلق مکانی بیشتری در روستای خود داشته‌اند میزان مشارکت اقتصادی‌شان بیشتر بوده است.