رتبه‌بندي روستاهاي بخش مركزي شهرستان كرمانشاه بر مبناي درجه توسعه‌يافتگي با استفاده از روش تاکسونومي عددي
محورهای موضوعی :
منصور پروين
1
(استادیار جغرافیا و عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور.)
بهمن شفيعي
2
(دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی روستایی، دانشگاه اصفهان، ایران)
کلید واژه:
چکیده مقاله :
توجه به روستا و روستانشيني در جهان از اهميت بالايي برخوردار است. زيرا اين نوع از سکونتگاه‌هاي بشري به عنوان اجتماعات پايه، نقش اساسي در شکل‌گيري و شکوفايي جوامع و تمدن‌ها داشته‌اند. استان کرمانشاه نيز با برخورداري از روستاهاي متعدد و نقش آنها در تحولات اجتماعي، فرهنگي و اقتصادي در طول زمان و حال حاضر نيازمند بررسي و توجه اساسي مي‌باشد. هدف از انجام اين پژوهش رتبه‌بندي درجه توسعه‌يافتگي روستاهاي بخش مركزي(بالا دربند، ميان دربند، قره سو و درود فرامان) شهرستان كرمانشاه با استفاده از روش تاکسونومي عددي مي‌باشد. براي محاسبه توسعه‌يافتگي روستاهاي بخش مرکزي از شاخص‌هاي محيطي، اجتماعي- جمعيتي، اقتصادي و شاخص‌هاي كالبدي- فضايي (زيربنايي و رو بنايي) استفاده شده است. پژوهش حاضر از نوع کاربردي بوده و با توجه به مؤلفه هاي مورد بررسي، رويکرد حاکم بر آن ترکيبي از روش هاي اسنادي و تحليلي مي باشد. نتايج بررسي‌ها بيانگر آن مي‌باشند که هيچ کدام از روستاهاي بخش مرکزي در جايگاه توسعه‌يافته قرار نداشته و تنها 21 روستا در جايگاه در حال توسعه، 33 روستا کمتر توسعه‌يافته و 36 روستا توسعه نيافته مي‌باشند. اکثر روستاهاي در حال توسعه متعلق به دهستان بالادربند و برخي روستاهاي درود فرامان مي‌باشند. اغلب روستاهاي دهستان ميان دربند در جايگاه روستاهاي توسعه نيافته و بيشتر روستاهاي دهستان درود فرامان و قره سو در سطح روستاهاي کمتر توسعه‌يافته هستند.