يكي از الزامات توسعه كشورها، منابع مالي و مديريت آن مي‌باشد. كشورهاي داراي منابع طبيعي و به خصوص نفت كه داراي منابع مالي فراوان مي‌باشند، چنانچه نتوانند به نحو مطلوب درآمدهاي فراوان نفتي را مديريت نمايند، نه تنها در مسير توسعه موفق نيستند، بلكه با مشكلات عديده‌اي نيز ر چکیده کامل
يكي از الزامات توسعه كشورها، منابع مالي و مديريت آن مي‌باشد. كشورهاي داراي منابع طبيعي و به خصوص نفت كه داراي منابع مالي فراوان مي‌باشند، چنانچه نتوانند به نحو مطلوب درآمدهاي فراوان نفتي را مديريت نمايند، نه تنها در مسير توسعه موفق نيستند، بلكه با مشكلات عديده‌اي نيز روبرو مي‌شوند. اكثر كشورهاي نفت‌خيز كه به دولت‌هاي رانتير نيز معروف مي‌باشند، با مشكل بيماري هلندي روبرو هستند و فقدان مديريت بهينه درآمدهاي نفتي منجر به بروز مشكلات اقتصادي در اين كشورها مي‌شود. چنانچه الگوي مديريت درآمدهاي نفتي در اين كشورها به سمت كنترل و تخصيص بهينه درآمدهاي نفتي در جهت توسعه اقتصادي آنها باشد، مي‌توانند بر مشكلات اقتصادي و همچنين شومي منابع فائق آيند. اين مقاله با استفاده از روش تحليلي- توصيفي با تجزيه و تحليل مكانيسم‌هاي انتقال درآمد نفت به اقتصاد در دولت‌هاي رانتير، و با تأکيد بر اين نکته که نظريه دولت رانتير و اقتصاد رانتي و همچنين مديريت درآمدهاي نفتي ناگزير از پذيرفتن تغيير جدي به ويژه در کشور ما مي‌باشد، همچنين با بررسي و آسيب‌شناسي مديريت درآمدهاي نفتي در ايران در پي آن است تا ضمن به چالش کشيدن يک مدل دولت رانتير، راهکارهاي برون‌رفت از اين موضوع را نشان داده و الگويی جديد را براي مديريت درآمدهاي نفتي ارائه نمايد.
پرونده مقاله
