از دهه¬های آغازین سده بیستم، فشار توسعه صنعتی و کشاورزی، محیط¬زیست را به طور نمایانی تهدید می¬کرد، مباحث محیط¬زیستی همزمان و توامان با مباحث توسعه¬ای مورد بازاندیشی قرار گرفت. سابقه مباحث توسعه به عنوان یک موضوع مشخص به بعد از جنگ جهانی دوم بر می‌گردد و نظریات توسعه در چکیده کامل
از دهه¬های آغازین سده بیستم، فشار توسعه صنعتی و کشاورزی، محیط¬زیست را به طور نمایانی تهدید می¬کرد، مباحث محیط¬زیستی همزمان و توامان با مباحث توسعه¬ای مورد بازاندیشی قرار گرفت. سابقه مباحث توسعه به عنوان یک موضوع مشخص به بعد از جنگ جهانی دوم بر می‌گردد و نظریات توسعه در این دوره در قالب توسعه اقتصادی و نوسازی پدیدار شده است. این امر برگرفته از مدرنیته غربی و ایدئولوژی مسلط آن یعنی لیبرالیسم با طرح ادعای جهان شمولی ارزش¬هایشان، مستعد حرکت در مسیر یکسان¬سازی بشریت بر پایه ارزش¬های لیبرالی و حذف تنوع و تکثر موجود در جهان می¬شود. مفروضه¬ی بنیادین این پژوهش، حول این ایده می¬چرخد که با ظهور مدرنیته¬ غربی و سرمایه¬داری و گفتمان مسلط آن¬ها یعنی لیبرالیسم، تغییراتی هم در این مکتب و هم در مباحث توسعه¬ای روی داده است که زاده¬ و برآمده¬ی عقلانیت لیبرالی نسبت به توسعه و محیط¬زیست می¬باشد. مفروضاً چنین نشان دادیم که این امر با بازاندیشی خود لیبرالیسم متحقق شده است. با استفاده از تحلیل گفتمان لاکلائو و موفه و نظریات توسعه¬ای در حوزه¬ی محیط زیست یعنی نظریات _ تردمیل تولید، تئوری متابولیک و نظریه تردمیل تخریب _ به خوانشی از توسعه پایدار و نمود آن یعنی سند ریو+٢٠ به عنوان دال شناوری که در آن گفتمان لیبرالیسم دچار بحران و وقفه گردیده است، پرداخته¬ایم. نتایج نشان می¬دهد که لیبرالیسم به عنوان عقلانیتی که در پی صورتبندی بحران¬های زیست¬محیطی، اقتصادی و اجتماعی در بُعد توسعه¬ی پایدار بوده است، به شکست انجامیده و این امر بحران زیست¬محیطی را سبب شده است.
جزييات مقاله
